Boekrecensie van ‘Wat Emma Gaf’
(Oorspronkelijke titel: Emma’s Gave)
Door Esther van den Enden
Samenvatting
De vierjarige tweeling Emma en Jelle speelt in de zandbak wanneer er opeens een enge man in het zwart opduikt. Alleen Emma kan hem zien en zij wordt doodsbang. Via hun unieke mentale band ervaart Jelle wat zijn zusje ervaart. De moeder van de tweeling, Merel, neemt de kinderen mee naar Terschelling om bij te komen. In plaats daarvan belanden ze in een angstaanjagend kat-en-muis-spel, waarbij hun buitenaardse tegenstanders nietsontziend te werk gaan om Emma in handen te krijgen. Met de hulp van vrienden lijkt het drietal te ontsnappen. De opluchting is van korte duur wanneer Emma alsnog ontvoerd wordt en verdwijnt.
Voor de buitenwereld groeit Jelle op zonder zijn zusje. De speciale tweelingband stelt hem echter in staat contact met haar te houden in de wereld ‘om de hoek’. En zo komt hij steeds meer aan de weet over de vreemdelingen die Emma meegenomen hebben en wat hun plannen zijn voor onze planeet. Alleen hij is in staat hen te stoppen en daarbij krijgt hij hulp van de mensen om hem heen. Een race tegen de klok volgt.
Wanneer komt het vervolg? Of de verfilming?
Ton den Dekker heeft met Emma’s gave een spannend boek geschreven op het grensvlak van fantasy en science fiction. Het verhaal speelt zich af in onze wereld, onze tijd en onze realiteit, waar een vijandig buitenaards volk aan is toegevoegd. Met oog voor detail geeft Ton zijn personages diepte, waarbij hij en passant en op lichtvoetige wijze herkenbare thema’s aan bod laat komen. Zoals hoogbegaafdheid, scheiden, homoseksualiteit en religie. Deze thema’s staan steeds ten dienste van het verhaal, nooit andersom.
De opzet en schrijfstijl nodigen uit me te verbinden met de hoofdpersonen, me mee te laten voeren in het verhaal. Ja, hier en daar zijn de ontwikkelingen wellicht wat kort door de bocht en wordt er soms iets té gemakkelijk over drempels (en gevoelens) heengestapt. Daarover nadenkend: wat zou het heerlijk zijn als we vanuit aanvaarding de volgende stap in ons leven zouden zetten, in plaats van ons te verzetten tegen de realiteit … Maar goed, dat is iets voor een ander stukje. Ondertussen ben ik nieuwsgierig hoe dit verhaal eruit zou zien door de ogen van Emma zelf. Of vanuit het perspectief van die andere wereld.
Emma’s gave is een lekker boek om in één ruk uit te lezen – al dan niet met een zaklamp onder de dekens zoals vroeger.