Bij een andere wereld horen ook vreemde woorden. Buka is zo’n woord. Het komt uit het Maleis en betekent ‘open’. En om ‘openheid’ gaat het bij de levensdans. 

De filosofie achter Buka:

Drie zaken hebben grote invloed op het leven van ieder mens: hun lichaam, de wereld en de taal. Buka kent daarom drie ‘kringen’:

De eerste kring is de trage dans die helpt om zich op het eigen lijf te concentreren. Trefwoorden: Adem – Balans – Centrum.

De tweede kring is de snelle vechtsport, die open staat voor de omgeving en haar gevaren. Trefwoorden: Aandacht – Oordeel – Actie.

De derde kring speelt zich af op het mentale vlak en stelt zich open voor het verhaal van de mensen, dat in hun taal is te horen. Trefwoorden: Horen – Verstaan – Antwoorden.

De eerste kring: je hebt een lichaam.

De een is groot, de ander klein. De een is gezond, de ander juist niet. Het lichaam dat je hebt, daar moet je het mee doen. Iets anders willen, groter of minder vatbaar voor ziektes, is zinloos. Sta open voor het feit dat je dit, en geen ander lichaam hebt. De kunst is om er mee om te leren gaan en vooral: er gelukkig mee te leren zijn.

De tweede kring: je bent ergens.

De een groeit op in Frankrijk, de ander in Nederland of in Brazilië.  Net als je lichaam, is je omgeving de plaats waar je het mee moet doen. Je moet de wereld om je heen leren kennen, er mee om leren gaan en weer: er gelukkig mee leren zijn. Je moet leren groeien op de plek waar je gezaaid bent. Dat verandert niet als je verhuist of emigreert. Ook daar zijn mooie en onaangename dingen. Sta er open voor en leer er mee om te gaan.

De derde kring: je denkt in de taal van een samenleving.

Een mens ontstaat uit mensen, overleeft zijn kindertijd door mensen en groeit op met mensen. Elk woord dat je zegt, elk verhaal dat je kent, deel je met andere mensen. De taal die je deelt met je medemensen bepaalt voor een groot deel hoe jij tegen de wereld aankijkt. Wie in een streng christelijk gezin opgroeit, krijgt andere verhalen te horen dan wie in een liberaal, of een orthodox moslim gezin opgroeit.  Ook hier is het een kwestie van openheid. Leer het ‘verhaal’ kennen van de groep waar je bij hoort. Doorgrond het met zijn goede en kwade kanten en leer het te aanvaarden. Niet als een onwrikbaar gegeven, maar om er in vrijheid mee om te gaan. En vrijheid betekent dat je zelf voor de keuzes die je maakt en de dingen die je doet verantwoordelijk durft te zijn.